Да ви разкажа една средновековна приказка...
Автор: Любомир Аламанов, ФБ
Имало едно време едно село. То си живеело горе долу добре. Но управниците на селото много крадяли. Ама много. Като говорили, че е законно. То си било законно, де. По средновековните закони, писани от самите управници.
Селяните ходели бедни, защото почти всичко било открадното от управниците. И много млади хора бягали далеч от селото, защото не искали да ги крадат повече. По някое време на селяните им писнало и с вили и брадви се вдигнали и подгонили управниците да си търсят парите.
Управниците малко се уплашили, но били хитри. С откраднатите пари платили на селския даскал да се направи на демократ. Селският даскал започнал да говори как селото трябва да се обедини. Да забрави миналото. Да забрави кой го е окрал. И крадци и жертви да се прегърнат и да продължат напред.
Пред селяните стоял прост избор. Дали да повярват на лъжовните приказки за обединение на крадци и жертви или да изгонят и накажат крадците и лъжците. За да осигурят по-добро бъдеще на децата си.
Как мислите, какво направили селяните?
Това е само средновековна приказка. Всяка прилика с реални лица и събития е напълно случайна. Вие какво си помислихте?